W kwietniu 2019 r. warsztaty z kodowania w bibliotece odbyły się cztery razy. Podczas pierwszych zajęć, które odbyły się 4 kwietnia i nosiły tytuł "Kolejność ma znaczenie" dzieci programowały ozoboty wydając im konkretne polecenia, czyli rysując komendy, które ozobot potrafi odczytać. Gdy dzieci przyswoiły sobie poszczególne komendy przystąpiły do pracy zespołowej polegającej na narysowaniu toru, który pokona ozobot. Trudność zadania polegała na tym, że każdy rysował oddzielny tor, który na zakończenie bibliotekarka połączyła w całość. Okazało się, iż dzieci idealnie poradziły sobie z zadaniem. Ozobot bez trudu przeszedł całą trasę.

Drugie zajęcia odbyły się 11 kwietnia ph. "Myślę logicznie". Tego dnia dzieci wzięły udział w dwóch aktywnościach rozwijających logiczne myślenie. Pierwsza była gra "Bystre oczko" polegająca na układaniu kolorowych kubeczków na macie do kodowania zgodnie z wyrzuconą na kostce liczbą oczek w taki sposób, aby ułożyć jak najwięcej linii w swoim kolorze. Druga aktywność to wykonanie pracy plastycznej polegającej na narysowaniu ilustracji zgodnie z poleceniami wydawanymi przez bibliotekarkę.

Podczas trzecich zajęć, które odbyły się 18 kwietnia pod hasłem "Wielkanocne kodowanie" uczestnicy rozmawiali z bibliotekarką o tradycjach i zwyczajach wielkanocnych tj.: palmie wielkanocnej, pisankach, święconce, świątecznym śniadaniu, potrawach wielkanocnych, zwyczaju "szukania zajączka" oraz o lanym poniedziałku. Następnie używając maty edukacyjnej i kolorowych kubeczków wspólnie odkodowali rysunek kurczaczka, a następnie przystąpili do wykonania girlandy składającej się z papierowych zajączków.

Czwarte zajęcia odbyły się 25 kwietnia i nosiły tytuł "Mali artyści". Podczas spotkania dzieci zastanawiały się co to znaczy być artystą, co robią artyści, na czym polega ich praca, a także jakie przedmioty kojarzą się z artystycznymi zawodami. Po tym zajęły się kodowaniem ozobotów w taki sposób, żeby poruszały się one zgodnie z przyjętymi warunkami, tak więc należało w taki sposób uzupełnić trasę kodami, żeby robot swoim ruchem odzwierciedlił sposób kreślenia klucza wiolinowego. Mimo początkowych trudności każdemu ozobotowi udało się nakreślić wymagany rysunek.